McCulloch CSE2040S - Instrukcja obsługi - Strona 18

POLSKI - 8

Najbezpieczniejszy sposób wykorzystywania urządzenia
ma miejsce wtedy, gdy drzewo zablokowane jest na
koěle, a cięcie wykonywane jest po zewnętrznej stronie
punktu oparcia kłody, w kierunku od góry do dołu

(rys.4)

.

Wykorzystanie kolca

Jeśli jest to tylko możliwe, należy stosować kolec, aby
wykonywane cięcie było bardziej bezpieczne: kolec
należy wbić w korę lub w zewnętrzną część kłody, ułatwi
to, w razie konieczności, zapanowanie nad urządzeniem.
Poniżej przedstawione zostały typowe procedury do
zastosowania w określonych sytuacjach. Niemniej
jednak, za każdym razem należy ocenić, czy
odpowiadają one okolicznościom, w których ma się
odbyć praca i jaki jest sposób możliwie
najbezpieczniejszego wykonania cięcia.

Kłoda położona na ziemi

(Niebezpieczeństwo dotknięcia

łańcuchem podłoża w ostatniej fazie cięcia)

(rys.5)

.

Cięcie należy wykonywać w kierunku od góry do dołu,
przechodząc przez całą kłodę. W ostatniej fazie cięcia
należy postępować z wyjątkową ostrożnością, aby nie
dotknąć łańcuchem terenu. Jeśli na głębokości 2/3
grubości kłody możliwe jest przerwanie cięcia, należy
kłodę obrócić i pozostały kawałek przeciąć ponownie w
kierunku od góry do dołu, ograniczając w ten sposób
ryzyko kontaktu z terenem.

Kłoda oparta tylko po jednej stronie

(Niebezpieczeństwo

złamania się kłody w trakcie cięcia)

(rys.6)

.

Cięcie należy rozpocząć od dołu i wykonać je na
głębokość około 1/3 średnicy kłody, następnie należy je
ukończyć od góry w kierunku wykonanego już nacięcia.

Kłoda oparta po obu stronach

(Niebezpieczeństwo

zgniecenia łańcucha)

(rys.7)

.

Cięcie należy rozpocząć od góry i wykonać je na
głębokość około 1/3 średnicy kłody, następnie należy je
ukończyć od dołu w kierunku wykonanego już nacięcia.

Pień leżący na spadzistym terenie.

Zawsze należy stać

powyżej pnia. Podczas przecinania, aby zachować pełne
panowanie nad urządzeniem, należy zmniejszyć nacisk
w pobliżu końca nacięcia, nie zwalniając siły
przytrzymywania uchwytów. Nie należy pozwalać na
kontakt łańcucha z podłożem.

Ścinanie drzew

UWAGA!:

Nie należy podejmować się ścinania drzew,

jeśli nie posiada się odpowiedniego doświadczenia. W
żadnym przypadku nie należy ścinać drzew o średnicy
większej niż długość prowadnicy! Tego typu operacje
wykonywać mogą wyłącznie doświadczeni użytkownicy z
wykorzystaniem odpowiedniego sprzętu.
Celem ścinania jest spowodowanie upadku drzewa w
najlepszej do jego okrzesania i podziału pozycji. (Nie
należy dopuścić, aby upadające drzewo zaczepiło się o
inne: obalanie takiego drzewa jest bardzo
niebezpieczne).
Najdogodniejszy kierunek upadku drzewa należy
wybrać, biorąc pod uwagę następujące okoliczności: co
znajduje się wokół drzewa, jakie jest jego nachylenie,
wykrzywienie, jaki jest kierunek wiatru oraz
nagromadzenie gałęzi.
Nie należy bagatelizować nigdy obecności gałęzi
martwych lub złamanych, które podczas ścinania mogą
odpaść i stać się ěródłem zagrożenia.

UWAGA!

W przypadku wykonywania czynności ścinania

w wyjątkowo trudnych okolicznościach, należy
natychmiast po zakończeniu cięcia podnieść nauszniki
ochronne, by od razu usłyszeć odbiegający od normy
hałas oraz zauważyć inne ewentualne sygnały
ostrzegawcze.

Operacje poprzedzające cięcie oraz określenie drogi

ucieczki

Najpierw, pracując w kierunku od góry do dołu i
zachowując pień położony pomiędzy sobą i
urządzeniem, należy usunąć gałęzie mogące utrudnić
ścinanie

(rys.8)

, następnie należy usunąć, jedna po

drugiej, gałęzie grubsze. W dalszej kolejności należy
usunąć otaczającą drzewo roślinność i planując drogę
ucieczki (do wykorzystania w momencie upadku drzewa
) przyjrzeć się wszystkim ewentualnie występującym
przeszkodom (jak np.: kamienie, korzenie, doły, itp.). W
celu określenia kierunku ucieczki posłużyć się należy
także rysunkiem

(rys.9)

(A – przewidywany kierunek

upadku drzewa. B – droga ucieczki. C – obszar
niebezpieczny).

ŚCINANIE DRZEWA (rys.10)

W celu zapewnienia sobie kontroli nad upadającym
drzewem należy wykonać następujące cięcia:
Cięcie ukierunkowujące, które należy wykonać jako
pierwsze. Służy ono do kontrolowania kierunku upadku
drzewa. Najpierw, po stronie, na którą ma upaść drzewo,
należy wykonać G

ÓRNĄ

CZ

ĘŚć

cięcia

ukierunkowującego. Podczas tej operacji należy stać po
prawej stronie drzewa i ciąć łańcuchem ciągnącym.
Następnie należy wykonać DOLN

Ą

CZ

ĘŚć

cięcia, którą

należy ukończyć dokładnie na końcu cięcia górnego.
Głębokość cięcia ukierunkowującego musi wynosić 1/4
średnicy pnia, a kąt pomiędzy cięciem górnym i dolnym
musi mieć co najmniej 45

o

. Punkt spotkania się obydwu

cięć nosi nazwę “linii cięcia ukierunkowującego”. Linia ta
musi być idealnie pozioma i położona pod kątem
prostym (90

o

) wobec kierunku upadku drzewa.

Cięcie ścinające, którego celem jest wywołanie upadku
drzewa, wykonać należy o 3-5 cm powyżej dolnej
płaszczyzny określającej linię cięcia ukierunkowującego i
zakończyć je w odległości od tej linii wynoszącej 1/10
pnia. Należy stać po lewej stronie drzewa i ciąć
łańcuchem ciągnącym, wykorzystując do pomocy także
kolec. Należy sprawdzić, czy drzewo nie przechyla się w
kierunku przeciwnym do założonego. Jak tylko to
możliwe, należy włożyć do wnętrza cięcia klin ścinający.
Część pnia, która nie została przecięta nosi nazwę
punktu podparcia i stanowi “zawias”, który kieruje
drzewem podczas upadku. Jeśli okaże się on
niewystarczający, krzywy lub całkowicie przecięty, nie
będzie można kontrolować kierunku upadku drzewa
(bardzo niebezpieczna sytuacja!). W związku z tym
konieczne jest, aby wszystkie cięcia wykonane były
zawsze bardzo starannie.
Po zakończeniu wykonywania cięć drzewo powinno
rozpocząć swój upadek. W razie konieczności, można
posłużyć się klinem lub łomem do obalania.

Okrzesywanie

Po ścięciu drzewa można przystąpić do jego
okrzesywania, to znaczy usuwania gałęzi z pnia. Nie
należy bagatelizować tej operacji, ponieważ najwięcej
wywołanych reakcją odbicia nieszczęśliwych wypadków
zdarza się właśnie podczas czynności okrzesywania
drzewa. Z tego też względu należy uważać na pozycję
końcówki prowadnicy podczas cięcia i pracować zawsze
po lewej stronie pnia.